نامه دانشآموزی خطاب به کرونا/ مصیبتهایت به کنار؛ برای آیندگان از این تجربه گرانسنگ چه خواهیم گفت؟
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۴۹۱۷۴
ضحا مقصودی، محصّل پایه هفتم
سلام کرونا! روزی دارم این نامه را به تو مینویسم که بعد از پنج موج سهمگین و داغدارشدن هزاران خانواده و بعد گسترش واکسیناسیون و رعایتهای اجتماعی و بعد از دویست و اندی روز، تعداد هموطنانی که از بین ما پر میکشند، دورقمی شده و آرزوی عدد «صفر» را دارم روبهروی عبارت «جانباختگان امروز».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از سال ۹۸ آمدهای و دوسال است که در ایران و جهان جا خوش کردهای. امیدوارم نتیجه گرفته باشی که چه اشتباه بزرگی کردهای که پا به این دنیا گذاشتی. اصلا تو چرا و با اجازه چه کسی وارد این کشور و این جهان شدی؟! اما حالا که هستی و ما از زمان پایان و ریشهکنشدنت بیخبریم، بگذار داستانی برایت تعریف کنم که اگر سنگ هم بشنود، دلش آب میشود.
در اولین روزی که رسما فهمیدیم تو آمدهای و در حال انتشاری، فکر میکردیم همه چیز بعد از چند روز یا چند هفته و نهایتا چند ماه، تمام خواهد شد، ولی نشد!
نمیدانم خودِ ویروسِ بدشگونت، میدانی یا نمیدانی که چه خسارتهایی به ما زدهای و چه بلاهایی سرمان آوردهای. زمان زیادی نگذشت تا خانه به خانه و شهر به شهر و کشور به کشور، فراگیر و پراکنده شدی و دستور رسید که همه در خانه بمانند.
هرچه گذشت، نرفتی که نرفتی و هر فصل که رسید، خبر آمد که یک ورژن و جهش جدید از تو آمده و موجی تازه به راه افتاده و همه پروتکلها روز به روز، سختگیرانهتر به اجرا درآمدند.
ماههاست خانهنشینیم و به خانه کسی هم نرفتهایم؛ هرچند اگر هم میرفتیم، صاحبخانه تعارف را با مهمان کنار میگذاشت. یا راه نمیداد و به قول همسن و سالان من، میپیچاند یا زود بیرونمان میکرد.
خانهنشینی به کنار. ما دانشآموزان با پاقدمِ نحسِ تو، از مدرسهرفتن که بازماندیم، هیچ، مجبور شدیم مجازی درس بخوانیم و آموزش ببینیم. قبل از کرونا، از تعطیلی کلاس و مدرسه «شاد» میشدیم ولی با اپیدمیِ تو مجبور شدیم سر از «شاد» دربیاوریم برای درس خواندن.
دیگر نگویم برایت از مصیبتهای آموزش مجازی. پرسشهایمان را به واتسآپ میبردیم، به شاد برمیگشتیم، به اسکایروم سرمیزدیم، دوباره کوچانده میشدیم به واتسآپ، بعد شاد و این سلسله سرگیجگی و کلافگی، همچنان پابرجاست، چون هنوز پای تو از این کره خاکی قطع نشده.
سرعت اینترنت هم که دیگر گفتنی نیست. درست و حسابی کار نمیکند. معلممان فیلم میگیرد، به گروه میفرستد که ما ببینیم و درس را بهتر یاد بگیریم اما امان از وقتی که یکی از این نرمافزارها سرمان بازی دربیاورد، فیلم باز نشود و از یادگیری درس جابمانیم.
ما داشتیم زندگیمان را میکردیم، اما مگر گذاشتی؟ همه مصیبتهایت به کنار. جملات آخرم دیگر خطاب به تو نیست. به همنسلانم میگویم این تجربه گرانسنگ، ارزان به دست نمیآمد اگر این روزگار را نمیدیدیم. همانگونه که پدران و مادرانمان از پدران و مادرانشان و روزگاران گذشته و سختیها و بیماریها و محدودیتها و نبودِ امکانات میگویند و نسل ما تا چشم باز کرد، موبایل و اینترنت را دید و یکراست، عصر ارتباطاتِ در کسری از ثانیه را درک کرد یا امکانات درمانی پیشرفته را دید، ما هم برای آیندگان حرفها داریم از این تجربه بزرگ؛ تجربهای که کمترینش، محرومیت از بازی بدون هراس، با همکلاسیها بود و زنگتفریحهای شادِ مدرسه نه مدرسه در «شاد»!
منبع: اعتماد آنلاین
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۴۹۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برپایی نمایشگاه مشاغل دانشآموزی زارچ
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز یزد، مدیر هنرستان زارچ گفت: این نمایشگاه باهدف ارائه دستاوردهای علمی و آشنایی هرچه بیشتر دانش آموزان با مشاغل و بازار کار راهاندازی شده است.
وکیلی افزود: در این نمایشگاه دانش آموزان در رشتههای حسابداری، معماری، گرافیک و خیاطی دستاوردهای خود را در قالب ۲۰۰ اثر برگزیده به نمایش گذاشتند.